آموزش رانندگی ( قانون سی و ششم تا قانون چهلم )
قانون سی و ششم : تواضع را تمرین کنید
تواضع در همه حال مهم است، نه تنها در زمان مشاجره با راننده هایی که بعضا برای ما مشکل ایجاد می کنند بلکه در روان نگه داشتن ترافیک هم تاثیر می گذارد. مثال: شما در بزرگ راهی با سه خط مسیر هستید که کمی جلوتر تبدیل به دو خط می شود. در این شرایط می بایست عده ای به خط کنار ملحق شوند، آیا تا به حال راننده هایی را دیده اید که سپر اتومبیل خود را طوری به سپر اتومبیل جلویی می چسبانند که کسی از سمت راست نتواند جلوی آن ها قرار گیرد؟ آیا هرگز چنین رفتاری با دیگران داشته اید؟ می دانیم که گاهی شیطان کوچک اخلاق، بر ما چیره می شود. نتیجه ی آن ترافیکی پرحجم و سنگین است. با این حال اگر حتی یک راننده به کسی اجازه ورود به خط مسیرش دهد، نمونه ای برای دیگران خواهد شد که دیگران هم این عمل را تکرار کنند. چه اتفاقی می افتد اگر ما به دیگران راه بدهیم؟ تنها بهای آن شاید از دست دادن چند ثانیه باشد در غیر این صورت زمان بیش تری را پشت ترافیک از دست خواهیم داد.
متواضع بودن بسیار مهم است اما ملاحظه ادب و تقدیم آن به دیگران به دلیل تبعات احتمالی بایست همراه با اندیشه و از روی آگاهی باشد. مثالی واقعی: شما در ترافیک و در خط وسط خیابانی با سه خط مسیر به سمت شمال قرار دارید و منتظر سبز شدن چراغ هستید. در سمت راست شما راننده ی خانمی که از پارکینگ خانه اش خارج شده قصد دارد مسیر شما را قطع کرده و از خط مسیر مخالف به سمت جنوب برود. راننده ی سمت راست می ایستد و به او فضایی برای وارد شدن می دهد. شما هم همین کار را می کنید و برای راننده ی خانم دست تکان می دهید. در ذهن شما دست تکان دادن یعنی؛ « من می دانم که تو می خواهی بروی و اجازه می دهم که جلوی من بیایی » ولی در ذهن او، شما به او گفته اید که: « راه آزاد است و می توانی از خط بعدی هم راحت عبور کنی ». او راننده ی دیگری را که از سمت شمال خیابان با سرعت 70 کیلومتر در ساعت نزدیک می شود را نمی بیند و از آن جایی که اتومبیل او به واسطه ی اتومبیل شما و ترافیک ممکن است از دید پنهان مانده باشد، احتمال تصادفی ناگوار وجود دارد.
در پانزده سال گذشته من تصادفات جدی ای را دیده ام که دقیقا به همین علت اتفاق افتاده است. یک بار پسر بچه ای بود که به جای استفاده از خط عابر پیاده از لابه لای اتومبیل ها حرکت می کرد، موتورسواری ایستاد و به او اجازه ی عبور داد، راننده ی شتاب زده ای که به طرف خط گردش به چپ می آمد با شدت به او برخورد کرد. نمونه های دیگر: وقتی که راننده ای ناگهان و بدون ضرورت برای دیدن عابری می ایستد و باعث می شود که وسیله ی پشت سر او، تغییر مسیر ناگهانی خطرناک انجام دهد.
وقتی که تواضع به خرج می دهید عمیق تر فکر کنید و مطمئن شوید؛ آنچه انجام می دهید موقعیت خطرناکی برای خود و دیگران به وجود نیاورد.
قانون سی و هفتم : محدودیت های فیزیکی خود را در نظر بگیرید
موارد فیزیکی بسیاری وجود دارند که شما را از بهترین بودن در رانندگی باز می دارد. گاهی وقت ها نباید رانندگی کنید.
شناسایی زمانی که نباید رانندگی کنید شاید سخت ترین قسمت کار باشد. طبیعت ما همواره می گوید: حتما دارای شرایط مناسب بدنی و روانی برای رانندگی هستیم. اما حقیقت این است که گاهی اوقات ما در بهترین وضعیت برای انجام آن نیستیم و نباید انجامش بدهیم. بدانید چه موقع جواب منفی بدهید.
حتی بیماری های جزیی هم ممکن است توانایی ما را برای درست فکر کردن به خطر بیاندازد و بر مهارت های حرکتی ما که برای کنترل یک وسیله به آن احتیاج داریم تاثیر بگذارد. برای مثال: سردرد شدید بر روی دید اثر می گذارد. زمانی که یکی از پاهای ما توانایی خود را برای رانندگی به طور موقت از دست می دهد، بایست رانندگی را به شخص دیگری واگذار کرد. درد ناشی از آنفولانزا و دیگر بیماری ها، یا حتی بیماری های جزیی تر، می تواند توانایی های ما را در عملکرد موثر به عنوان یک راننده کاهش دهد.
بعضی از ناتوانی های فیزیکی ما اجتناب ناپذیر هستند. به عنوان مثال: ضعف بینایی. بعضی ها نبایست بدون استفاده از عینک یا لنز رانندگی کنند. در برخی کشورها این موضوع به قدری جدی گرفته می شود که در صورت درج استفاده از عینک یا لنز در گواهی نامه، رانندگی بدون آن جرمی جنایی محسوب می شود. در حالی که شنوایی کامل برای گواهی نامه رانندگی ضروری نیست اما اگر مشکل شنوایی دارید و با وسایل کمکی، شنوایی شما کامل می شود حتما از آن استفاده کنید. از آن جایی که ناشنوایان یاد گرفته اند ناتوانی شنیدن را جبران کنند، می توانند بی خطر رانندگی کنند اما ممکن است اشخاصی باشند که در این زمینه آموزش کافی ندیده باشند. زمانی که صحبت از رانندگی می کنیم، شنوایی حس مهمی برای اکثریت ما تلقی می شود. در آخر، درباره ی داروهایی که استفاده می کنید فکر کنید، بعضا ممکن است توانایی رانندگی شما را تحت تاثیر قرار دهند؛ بخصوص اگر مصرف دارویی برای شما تازگی داشته باشد، مراقب باشید و کاملا بدانید که چه تاثیری بر روی حواس خواهد گذاشت.
به خشنودی خود مشکوک باشید. اگر فکر می کنید هیچ مشکلی نیست، کمی تامل کنید، بیش تر فکر کنید، و مطمئن شوید؛ یقینا می دانید: زمانی که جان انسان ها در میان است (چه خود شما و یا دیگری) فکر کردن بیش تر، خالی از فایده نخواهد بود.
قانون سی و هشتم : برای اتومبیل های پارک شده فضای مناسب ایجاد کنید
تصور کنید شاد وخوش در بزرگ راهی مشغول راندن هستید زمانی که ناگهان لاستیک اتومبیل پنچر می شود و یا در موقعیت اورژانسی دیگری قرار می گیرید، به کناره می روید اما توانایی محدودی برای دور شدن از جاده ی اصلی داشته و مجبورید تقریبا نزدیک به محل رفت و آمد اتومبیل ها نگه دارید.
تصور کنید در حالی که سعی دارید لاستیک را عوض کنید، نزدیک به خطوط ترافیکی و در حالی که اتومبیل ها با کم تر از نیم متر فاصله از کنار شما و با سرعت سرسام آوری حرکت می کنند، بسیار ترسناک است، این طور نیست؟ موارد زیادی از افراد را دیده ایم که سعی داشته اند بیرون جاده در زیر اتومبیل هایشان کار کنند و پاها یا حتی جان خود را از دست داده اند زیرا بیش از حد، به طرف خطوط ترافیک نزدیک بوده اند. همچنین مرگ مامورین راه هایی که در حال درست کردن ایست های ترافیکی و یا کنار وسیله های خود، برای تحقیق تصادفات ایستاده بودند.
برخلاف امروزه، در گذشته راننده هایی که نزدیک می شدند، به سمت چپ رفته و به اتومبیل، شخص یا اشخاصی که در حال توقف بوده و در فاصله ی اندکی از خطر مرگ قرار داشتند، فضای کافی می دادند. گاهی اوقات، آن ها را آن قدر به موقع نمی بینیم تا بتوانیم خط مسیر خود را تغییر داده و یا اتومبیل دیگری که در خط چپ است به ما اجازه ی تغییر به چپ را نمی دهد؛ یا در حال سبقت گرفتن از ماست یا هم زمان با ما می آید و اجازه نمی دهد که ما جلویش قرار بگیریم. تنها راهی که می توانیم از این اتفاق پیش گیری کنیم، چشم دوختن به بالا و پایین جاده برای مسافتی 15 ثانیه ای یا بیش تر است.
گاهی اوقات فراموش کار می شویم. بعضی از راننده ها از خطراتی که برای دیگران ایجاد می کنند آگاه نیستند. در لحظه ای که شما وسیله ای را در کنار جاده می بینید، چه موتورسوار تنهایی باشد، چه مامور جاده ای در حال توقف و یا حتی راننده ی کامیونی که بنا به عللی کنار گرفته است، لطفا به سمت چپ بروید و به آن ها فضای امن کافی بدهید؛ حتما انجام دهید حتی اگر در بزرگ راهی خاص هستید یا یک خیابان شهری. و اگر نمی توانید کاملا خط مسیر خود راتغییر دهید، تا جایی که می توانید به سمت چپ بروید. ملاحظه ی شما، جانی را نجات خواهد داد.
قانون سی و نهم : عاقلانه و ایمن به چپ بپیچید
گردش به چپ در تقاطع های کنترل شده یکی از خطرناک ترین مانورهای رانندگی است. اگرچه نباید این طور باشد و بایست خطرها را کنترل کرد اما مهم این است که نسبت به آن مطلع و آگاه باشیم.
وقتی به تقاطع وارد می شوید، اولین خطر برای شما جریان ترافیکی است که از سمت چپ شما می آید. ابتدا به چپ نگاه کنید و مطمئن شوید دیگر اتومبیل ها قبل از وارد شدن شما به تقاطع ایستاده اند. اول به چپ و بعد به راست و دوباره به چپ نگاه کنید. سپس به تقاطع وارد شوید. کسانی که از چراغ قرمز عبور می کنند معمولا در همان چهار ثانیه بعد از تغییر رنگ چراغ وارد تقاطع می شوند، قطعا نمی خواهید هنگام حضور، با آن ها تلاقی کنید.
به داخل تقاطع بیایید، اما فضای کافی برای کسانی که در خط مقابل ایستاده و می خواهند به چپ بپیچند در نظر گیرید. در تقاطع های مدرن، خط مسیر مخصوصی برای گردش به چپ وجود دارد تا راننده های هر دو جهت مسیر، دید کافی برای ارزیابی ترافیک مقابل داشته باشند. بعضی از تعلیم دهندگان رانندگی توصیه می کنند تا زمانی که کاملا خلوت نشده به داخل تقاطع نروید. در صورتی که بزرگ ترین خطر داخل تقاطع، همان دیوانه هایی هستند که از چراغ قرمز عبور می کنند در حالی که بعد از چهار ثانیه این خطر از بین می رود. ایستادن پشت خط عابر پیاده از پیچیدن دیگران هم جلوگیری می کند. این کار ضروری نیست و فقط ترافیک را سنگین تر می کند.
زمانی که وسط تقاطع هستید، به تمام اتومبیل هایی که از رو به رو آمده و مستقیم می روند، راه بدهید.اگر دید واضحی از همه ی خط مسیرهای ترافیک رو به رو ندارید، حرکت نکنید. وقتی همه ایستاده اند آن گاه می توانید بروید. سعی نکنید مانند بسیاری از راننده هایی که همه چیز را به خطر می اندازند و با دید کاملا بسته حرکت می کنند برانید. افراد بسیاری به علت این گونه حرکات دچار حادثه شده اند. اگر بدانید چه تعداد افراد، چراغ زرد را به معنای زمانی برای پا روی پدال گاز گذاشتن می بینند، آن گاه خطر را بیش تر درمی یابید.
تا زمانی که مسیر شما مناسب گردش نیست، فرمان را نچرخانید. اگر زمانی که منتظر ایستاده اید از پشت به شما بزنند، چرخ های از قبل چرخانده شده ی شما، اتومبیل را به سمت ترافیک رو به رو هدایت می کند و سانحه می آفریند. پس آن ها را تا فراهم شدن شرایط کامل ترافیک، مستقیم نگه دارید، آن گاه گردش خود را در خط مسیر کامل کنید.
نکته ی آخر این که زمانی که ترافیک سنگین است، ترافیک خط سمت چپ هم شلوغ خواهد بود. اگر به نظر می رسد باید بیش تر از یک سیکل چراغ قرمز، منتظر پیچیدن به سمت چپ بمانید، به راه خود ادامه داده و از مسیر دیگری به سمت مقصد برانید؛ در غیر این صورت، منتظر بمانید.
قانون چهلم : به نحو صحیح بپیچید
یکی از تخصصی ترین بحث های رانندگی تدافعی و رانندگی حرفه ای، نحوه ی عبور از پیچ ها می باشد. این موضوع در مسابقات اتومبیل رانی اهمیت بسیار زیادی داشته و در مورد آن بحث ها و مطالب زیادی وجود دارد. امکان وقوع حادثه در حالت پیچیدن، بیش تر از مسیر مستقیم می باشد.
دلیل اصلی را می توان، دید ناکافی و همچنین پایداری کم تر اتومبیل در پیچ بیان کرد. برای جلوگیری از وقوع حادثه در پیچ باید قبل از ورود، سرعت اتومبیل را با پیچ متناسب نموده و بعد وارد شوید. اگر در پیچ ترمزگیری شدید کنید، امکان منحرف شدن و حتی چرخیدن اتومبیل به دور خود وجود دارد. به این حالت Spin شدن می گویند. پس قبل از پیچ ترمزگیری کنید.
اما محل ترمزگیری کجاست؟ قبل از دانستن محل ترمزگیری باید بدانید که قدرت ترمزهای اتومبیل شما چقدر است؟ در چه مدت زمان و طی چه مسافتی می توانید سرعت اتومبیل را از 120 کیلومتر به 55 کیلومتر در ساعت برسانید؟ واکنش شما در مقابل قفل شدن چرخ های جلو چگونه است؟ محل های ترمزگیری به عوامل فوق بستگی دارد.
بهتر است از فاصله ای دورتر از پیچ به آرامی شروع به ترمزگیری کنید تا مجبور نشوید قبل از ورود به پیچ، ترمز ناگهانی بگیرید. ورود به پیچ بایست با ترمز نرم انجام شده تا « بیش فرمانی Over steer » و « کم فرمانی Under steer » اتفاق نیافتد.
در پیچ ها سعی کنید سرعت خود را ثابت نگه دارید. با این کار انرژی کم تری هدر رفته و بیش ترین اصطکاک برای عبور ایجاد می شود.
آموزش رانندگی حرفه ای - سبقت